misal

benim hayatıma "çimen" girdi mesela.
girmesinin sebebi de, sevdiğim birisindendi.
dikkatimi çekmeye başladı yavaş yavaş;
çimen'in yemyeşil olduğu zamanlar, en lezzetli en yemeğe doyulmaz olduğu anlar.
ben artık çimeni görür oldum.
berbat bir trafiğin içinde, solumda gördüğüm yeşilliğin lezzetini düşünür oldum.
çünkü onu salsam şimdi bu yeşilliklere, kendinden geçerdi biliyordum.

birisini sevmeye başladığın an, her şeyiyle sevmeye başlıyorsun ya.
hiç seni alakadar etmeyen kısımlarını da.
işte bence sevmek bu yüzden güzel.

 

 

ben çok pis platonik aşık olurum.

inanmazsanız sylvester stallone'a sorun, o bilir.
gerçi bu fotoğraflarım da anlatıyor;
en çok 'hayalle gerçeğin karıştığı an'ları sevdiğimi.

 

havalar

yazın yaklaşması kestanenin bitiyor olması demek biliyorum.
kese kağıdındaki sıcacık kestaneleri, alelacele içine attığın kabukların arasından çıkarıp çekerken, uzun zamandır görüşmediğin bir arkadaşınla hem kestaneleri hem de parkta kısa bir yürüyüşü paylaşman pek mümkün.
ayrıca ben kışın doğdum o da var.

ama yaz daha güzel.
sonuçta taze meyve suları var, tuzlu erik var, pamuk şeker var. asıl önemlisi güzel havalar var.

hava önemli, kim nederse desin.
kestaneler üzerlerine alınmasın sakın.

 

güneş

3 vakte

"atlar ve köpekler var" deseydi falcının biri, sevinirdim
beni bekleyen hayat için!