bugün umur abi'yle ameliyathaneye girdim, ve apansız yakalandığım yaşlarımı gözümde zar zor tutarken ilk defa bir insanın hayattaki ilk saniyelerini gördüm.
birbirimizi bu saniyelerle tanısak herşey kusursuz olur muydu?
genel müdürün eline öz geçmişimizle beraber ilk saniyelerimizi de tutuştursak
ya da facebookda "bilgilerim" ve "fotoğraflarım"'ın yanında "ilk saniyelerim" de olsa...
gümrük memuruna bir çırpıda pasaportdaki çipe yüklenmiş ilk saniyelerim kaydını oynatsak
yine de şengen istermiydi.