20130212

uzanmayı üniversitede öğrendim.

Joel Meyerowitz, ilk 1962'de fotoğraf çekmeye başlıyor. Kendisi bol ödüllü bol sergili bir fotoğrafçı. Herkes siyah/beyaz sularda yüzerken, 60'larda renkli film kullanarak sokak fotoğrafı çeken ilk homosapien! Özellikle New York fotoğrafları, "60'ların renk ve ışığı şimdi nerdee" dedirten abes bir kıskançlık yaratıyor. "Daha geçen hafta NY'daydım, yok öyle gölgeler, dumanlar, renkli giyinen insanlar, olsa çekerdim..." gibi mesela. Joel, 11 Eylül'den sonra "Ground Zero"da sınırsız fotoğraf çekme yetkisi verilen tek fotoğrafçı bir de üstüne üstlük. Daha neler...

Daha neler sorusuna cevap şöyle ki: Renkli fotoğrafta bir klasik kabül edilen "Cape Light" kitabı 100,000 adetin üzerinde bir satış rakamına ulaşıyor. 70'lerde Cape Cod'da kiraladığı bir evde yaşadığı dönemde çektiği fotoğraflar, NY serisinden oldukça farklı: sessiz, huzurlu ve büyük format çekildiği için de fotoğraftan çok resim görüntüsünde.










"Cape Light" bana Brown'da geçirdiğim senelerden birinde, 10 arkadaş gittiğimiz Cape Cod tatilini anımsatıyor. O zamanlar hep uzanırdık, uzun uzun: çimlere, kumlara, kırlara... Bulunmamız gereken yemyeşil bir kampüs ve haftasonlarını geçirmemiz gereken denize sıfır bir yazlık ev vardı. Ve bir de zamanımız, kaygısız hallerimiz, kapattığımızda hayal kurduğumuz, açtığımızda sadece birbirimizin içine baktığımız gözlerimiz vardı. Anılarım Cape Cod çimlerinde çekilmiş bu fotoğraf gibi pek net değiller ama karşıma çıkacak en yakın çimen veya kuma uzandığım an geri geleceklerine inanıyorum! Üniversitede alınan eğitim unutulmuyor derler.