Benim, Mango defilesinde düştüğüm hal ise, "elektrikler kesildi" den sonra, "olaylar benim kontrolüm dışında gelişti" durumunu en güzel şekilde meşrulaştıran klasikleşmiş bir Türk filmi hali..."içkime ilaç katmış olmalılar, deklanşöre bastığım anlardan parmağım ve ben sorumlu değiliz!" Tabii ki bu garip haller, bir saniye sonra çekilselerdi bambaşka olabilirlerdi, belki olduklarından daha da abes, belki çok daha güzel. Tümüyle tesadüfi!
Ama o gece, abesliği deklanşör zamanlamasıyla hiç de alakalı olmayan bir gerçek de vardı, yadsınamaz. Mango'nun hitap ettiği yaş grubunun hayli üzerindeki davetliler, işin abesliğini hiç düşünmeden gece kıyafetlerini üzerlerine geçirdikleri gibi Çırağan'daki o defileye katılmak yerine, belki de davetiyeyi usulca bir kenara bırakıp gerçekten ilgilendikleri bir yerlere gitmeyi tercih etmeliydiler... Fakir kızın, üzerine giyecek bir kıyafeti yokken sevdiği adamın ısrarına dayanamayıp 'o davet'e gitmemesi gerektiğini sıkı bir Türk filmi seyircisinin çok iyi bildiği gibi... Bile bile lades demenin bir anlamı yok.
